ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
Από την Δημοκρατία στην Μεταδημοκρατία...
Από την Αυτοδιοίκηση στην Ετεροδιοίκηση...
Ένα πρωτόγνωρο πολιτικό πείραμα εφαρμογής νέου πολιτικού μοντέλου «δημοκρατίας» συντελείται αυτή τη στιγμή στην Βόρειο Εύβοια με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου.
Ένα πείραμα που σκοπό έχει την υλοποίηση σχεδίων απομείωσης της ισχύος των θεσμών που συγκροτούν μια δημοκρατική πολιτεία να αποφασίζουν και να εκτελούν και να εκχωρηθούν αυτά σε εξωθερμικούς φορείς ή ομάδες με την ιδιωτικοποίηση του κυβερνάν.
Ένα μοντέλο νεοπαγούς πολιτικοδιοικητικής εξουσίας σύμφωνο με την ηγεμονεύουσα νεοφιλελεύθερη αντίληψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια πρακτική που η ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει δραττόμενη της ευκαιρίας στο πειραματικό πεδίο της Β. Ευβοίας και που θα αποτελεί στην συνεχεία μοντέλο εφαρμογής σε κάθε περίπτωση.
Τόσο κατά την περίοδο κυβέρνησης Σημίτη του «εκσυγχρονισμού» και κατά την περίοδο Καραμανλή της «μεταρρύθμισης» και της «επανίδρυσης του κράτους», όσο και στην περίοδο της μνημονικής παράδοσης της χώρας επανακαθοριστήκαν τα όρια μεταξύ του κράτους και της αγοράς, του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ανεξάρτητα από την ιδεολογική καταγωγή των εκάστοτε κυβερνήσεων .
Η κορύφωση αυτής της πολιτικής γίνεται αυτή την περίοδο με την παρούσα κυβέρνηση με το φαντασιωτικό «επιτελικό κράτος».
Τα βασικά επιχειρήματα αυτής της πολιτικής είναι η συστηματική αποδόμηση «του παρεμβατικού, του καταπιεστικού, του σπάταλου, του γραφειοκρατικού, του αναποτελεσματικού, του κοινωνικού κράτους ….του ανίκανου κράτους σε τελική διατύπωση του πολιτικού επιχειρήματος»
Ο στρατηγικός αυτός στόχος υπηρετήθηκε με πολιτικές συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, μέσω ιδιωτικοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων και της μείωσης των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων με την παράλληλη ενίσχυση των Συμβάσεων Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και υλοποιήθηκε κάτω από την βία του κράτους των μνημονίων.
Η ίδρυση πληθώρας Ανεξάρτητων Αρχών, δηλαδή Αρχές που ρυθμίζουν ευαίσθητα ζητήματα οικονομικής σημασίας και δημόσιου βίου, ακύρωσαν τον δημοκρατικό και κοινωνικό έλεγχο, επιτάχυναν την ασυδοσία των αγορών και την δημοκρατική έκτροπη της εξουσίας.
Οι μεταρρυθμίσεις στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, η οποία άλλαξε το διοικητικό χάρτη της χώρας, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα των μεταρρυθμίσεων που προηγήθηκαν των μνημονίων που ουσιαστικά υλοποιήθηκαν με την εισαγωγή των διοικητικών μεταρρυθμίσεων που εισήχθησαν και εφαρμόστηκαν από το λεγόμενο σχέδιο Καλλικράτης, διέλυσαν τη τοπική αυτοδιοίκηση
Αυτή η νέα πολιτική αντίληψη συνοψίζεται στον ορό «Πολυεπιπεδη Διακυβέρνηση».
Αυτό το μεταλλαγμένο κράτος δεν έχει κυβέρνηση και αυτοδιοικητικούς οργανισμούς αλλά «διακυβέρνηση», η οποία δεν θα κυβερνά οι οποίοι δεν θα συναποφασίζουν και δεν θα αποτελούν το βασικό μονοπωλιακό θεσμό άσκησης εξουσίας αλλά απλώς έναν από εκείνους τους εταίρους, δημόσιους, ιδιωτικούς, επιχειρηματικά λόμπι, ΜΚΟ, δεξαμενές σκέψης (think tank) κ.ά., που την ασκούν ή καλύτερα την διαχειρίζονται.
Από την Λεύκη Βίβλο για την Πολυεπιπεδη Διακυβέρνηση της Επιτροπής των Περιφερειών μαθαίνουμε ότι;
«Είναι απαραίτητο να αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση έναν τρόπο διακυβέρνησης ο οποίος θα Ανταποκρίνεται ταυτόχρονα:
•στην εδραίωση της παγκοσμιοποίησης και στην ανάδειξη ενός πολυπολικού κόσμου, ο οποίος καθορίζει τις προκλήσεις στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση•
•στην συνέχιση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που καταργεί τα σύνορα, ενώνει τις αγορές και φέρνει τους πολίτες πιο κοντά μεταξύ τους, χωρίς να τίθενται σε αμφισβήτηση ο σεβασμός της εκάστοτε εθνικής κυριαρχίας και η διατήρηση της ταυτότητας»
Ο όρος διακυβέρνηση διεκδικεί την ενσωμάτωση και μορφοποίηση των συμφερόντων φορέων και ομάδων ποικίλης προέλευσης, όπως ιδιωτικός τομέας, επιχειρηματικά λόμπι, εθελοντικές ομάδες, ΜΚΟ κλπ. και νομιμοποιούνται οι άτυπες
παραθεσμικές επιτροπές, εθελοντικές ή φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και έκτακτων αναγκών
Είναι παραλλήλως εφαρμογή σχεδίου ευρωπαϊκής πολιτικής, αποσάθρωσης των κρατικών οντοτήτων και υποκατάσταση τους από τις περιφέρειες, δημιουργώντας την Ευρώπη των Περιφερειών και καταργώντας την Ευρώπη των κρατών.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσονται οι δομές της «διακυβέρνησης», οι οποίες υποκαθιστούν τις μέχρι πρόσφατα δεδομένες συντεταγμένες αρχές λειτουργίας της κυβέρνησης και του νεωτερικού κράτους.
Μια νέα δομή, ένα πρότυπο σύστημα διαδικασιών λήψης και εκτέλεσης αποφάσεων που στηρίζεται στη διάδραση πολιτειακών και μη φορέων, όπου το κράτος θεωρείται μόνο ένας από αυτούς με το σαθρό επιχείρημα της βέλτιστης (optimum) πολιτικοδιοικητικης λειτουργιάς.
Για να εξασφαλιστεί η δημοκρατική «συναίνεση» και νομιμοποίηση, εξιδανικεύεται η «κοινωνία των πολιτών» μέσω διαδικασιών εικονικών διαβουλεύσεων με προειλημμένες τις αποφάσεις.
Η οργάνωση της πολιτικής ως πολυεπιπεδης διακυβέρνησης τεχνοκρατικοποιεί τη διαδικασία με την ανάθεση της επίλυσης των θεμάτων στους ειδικούς, πετυχημένους, πεφωτισμένους κατά συνέπεια να αποπολιτικοποιεί τους δημοκρατικούς πολιτειακούς θεσμούς λήψης αποφάσεων και κατ’ αυτόν το τρόπο να υπονομεύει, αποθαρρύνει και εν τέλει να ματαιώνει την συμμέτοχη του πολίτη στις αποφάσεις.
Η εκ των πραγμάτων συστηματοποίηση του όρου «πολυεπίπεδη διακυβέρνηση» ως πολιτικού νεολογισμού έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Καταργεί τα σύνορα μεταξύ δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, τοπικού-υπερτοπικου, εθνικού-υπερεθνικού,
- Υποβαθμίζει το ρόλο του κράτους,
- Ενισχύει τον ρόλο των τεχνοκρατών,
- Εμπλέκει μη θεσμικούς δρώντες σε ένα πλήθος λειτουργιών και αποφάσεων,
- Ενισχύεται ο παρεμβατικός λόγος και ρόλος υπόπτων ΜΚΟ. Λομπις,
- Ενσωματώνει την κυριαρχία των αγορών επί της πολιτικής,
- Ο πολίτης κι οι θεσμοί χάνουν την ιδιοκτησία των αποφάσεων,
Στο βραχύ μέλλον αυτό το μοντέλο θα είναι το κυρίαρχο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην χωρά μας
Οι φυσικές καταστροφές, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης από την πυρκαγιά στην Β. Εύβοια , το ψυχολογικό, κοινωνικό, οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε δημιούργησαν την ιδανική πολιτική ευκαιρία για την εφαρμογή του μοντέλου αυτού.
Η εξαγγελία της κυβέρνησης για την λεγόμενη «επιτροπή ανασυγκρότησης της Β. Εύβοιας» είναι στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής λογικής.
Επρεπε να καεί το βόρειο τμήμα ενός νησιού για να γίνουν όσα έπρεπε να είχαν γίνει τουλάχιστον τριάντα και πλέον χρονιά!
Έπρεπε να καούν τα δάση για να γίνουν τα νομοθετημένα διαχειριστικά σχέδια δασών!
Έπρεπε να καταστραφεί η μελισσοκομία και η κτηνοτροφία για να εξαγγελθούν τα μελισσοκομικά πάρκα κι τα διαχειριστικά σχέδια βοσκήσιμων γαιών!
Έπρεπε να καεί η δενδρώδεις καλλιέργειες για να μας παρουσιάσουν σχέδια για την αγροδιατροφικη ανάπτυξη της περιοχής!
Έπρεπε να καεί η Β. Εύβοια για να ξαναθυμηθούν υποσχέσεις κατασκευής αξιοπρεπούς οδικού δικτύου,
Έπρεπε να κατακαεί όλο το φυσικό περιβάλλον για να γίνει η Β. Εύβοια ελκυστικός τουριστικός προορισμός κοινού και επενδύσεων!
Έπρεπε να καούν επιχειρήσεις για να μας πουν ότι χρειάζεται ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα, και τέλος
Έπρεπε να καούν σπίτια, οικισμοί, χωριά για να εκπονηθούν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια που ούτως ή άλλως είναι θεσμοθετημένη υποχρέωση να γίνουν και με προβλεπόμενη χρηματοδότηση από τα χρήματα του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και το Σχέδιο Ελλάδα 2.0 ?
Όλα αυτά ανέλαβε με προσωπική απόφαση/εξαγγελία του πρωθυπουργού να εκπονήσει μια επιτροπή ειδικού σκοπού γνωστή με το όρο «Επιτροπή Μπενου» χωρίς καμία νομιμοποίηση χωρίς καμία θεσμική υπόσταση!
Το έργο της παραθεσμικής επιτροπής «Μπένος» θα γίνει με εκτελεστικό βραχίονα την ΜΚΟ «Διάζωμα», με τις χορηγίες από το καλάθι των χορηγών της και με τους σταθερούς εργολήπτες μελετητές της κατά το πλείστον.
Η υποχρεωτική φορολογία έγινε προαιρετική υπόθεση και επαφίεται στην εταιρική κοινωνική ευθύνη, στην καλή προαίρεση χορηγίας και στα φιλάνθρωπα αισθήματα!
Φιλάνθρωποι χορηγοί ξεπλένουν το παρελθόν τους στα ματιά της κοινωνίας και κτίζουν νέο προφίλ αγαθότητας για νέες δόξες του αύριο.
Η περίπτωση της χορηγού/αναδόχου EREN ήρθε με τα αιολικά «πάρκα» της στη Σκύρο να πιστοποιήσει τις δόλιες επικοινωνιακές μεθοδεύσεις της… αναμένονται κι οι λοιποί!
Η δυσπιστία την κοινωνίας είναι πρόδηλη καθώς μέσω αυτής της διαδικασίας θα χωροθετηθούν, θα διευθετηθούν, θα ταχτοποιηθούν τα οργανωμένα συμφέροντα που βλέπουν την καταστροφή σαν «ευκαιρία» που σημαίνει ευνοϊκές συγκυρίες που επιτρέπουν την επίτευξη κάποιων σκοπών τους που υπό άλλες συνθήκες δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Γιατί τώρα η Β. Εύβοια είναι ελκυστική ευκαιρία, πως μια κατεστραμμένη περιοχή είναι ευκαιρία ενώ πριν δεν ήταν;
Η καταστροφή είναι ευκαιρία υλοποίησης των σχεδίων των επίδοξων «επενδυτών»
Εξαγγέλλονται στημένης διαδικασίας ενημερώσεις και διαβουλεύσεις.
Αναπτύσσονται καινοφανείς έννοιες και επιστημονικοί νεολογισμοί για να θολώσουν τους πραγματικούς σκοπούς αυτών των παραθετικών διαδικασιών
«Νέο Δάσος» …πρωταγωνιστή της «διπλής μετάβασης, πράσινης και ψηφιακής», «Πράσινες Ζώνες» κάτι από αυτές τις κενές διεθνούς επιστημονικής τεκμηρίωσης έννοιες.
Εφευρίσκονται επικοινωνιακά σλόγκαν για να τυφλώσουν την κοινωνία σαν χάντρες και καθρεφτάκια σε ιθαγενείς:
«Καλαθιά» κι «εθνική των χορηγών», «Οράματα» κι «Εμβληματικές Κοινότητες», «Θερμοκοιτίδες» και «Φωτοδότες», «Ορόσημα Καινοτομίας» και «Green Cinema Evia film project» …..φανφάρες από «αξιολάτρευτους και θεόσταλτους»
Τόσο στην επιστήμη αλλά και στην δημοκρατία οι λέξεις είναι άπλες και σαφείς!
Εδώ αντικατασταθήκαν από ρητορείες κι εξαγγελίες
Ο κρίσιμος δρόμος υλοποίησης των κρυφών σχεδίων είναι τα εξαγγελθέντα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια μέσω εξωθερμικών επίλογων και διαδικασιών που στερούνται κάθε νομικής υπόστασης.
Φυσικά έχει γίνει αντιληπτό και στους ιδίους ότι η διαδικασία εκπόνησης των Ειδικών Πολεοδομικών Μελετών στερείται νομιμότητας και σπεύδουν να τις καλύψουν με διαδικασίες έμμεσης νομιμοποίησης.
Ενεργούμενα της πολιτικής αυτής τακτικής είναι οι πρόθυμες πολιτικές διοικήσεις των εμπλεκόμενων Δήμων και Δημοτικά Συμβούλια που συνεργούν να νομιμοποιήσουν προειλημμένες αποφάσεις συμβασιοποιημένων μελετών από την ΜΚΟ «Διάζωμα» ως δωρεοδόχοι των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
Η πολιτική διοίκηση της Περ. Στερεάς Ελλάδας μη υπολειπομένη σε πλειοδοσία υποταγής στα κυβερνητικά όρντινα παραδίδει με τη σειρά της όλο το Στρατηγικό της ρόλο στην Περιφερειακή Ανάπτυξη και επιπλέον καθίσταται κι αυτή δωρεοδόχος «Στρατηγικής Μελέτης Υποδομών (όλης της) Ν. Εύβοιας»
Μια καλόπιστη και αθώα προσέγγιση αυτής της συμπεριφοράς από τους αυτοδιοικητικούς και των δυο βαθμών θα ήταν θεώρηση ελαττωματικής συνειδητοποίησης του θεσμικού τους ρόλου και υποχρεώσεων. Δυστυχώς όμως είναι μια βαθειά ελλειμματική δημοκρατική συγκρότηση και αντιληψη.
Οι πολίτες εκλεγούν και εκλέγονται για υπηρετήσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Οι θεσμοί όμως κατοχυρώνονται από πολίτες και αιρετούς με ισχυρή δημοκρατική συγκρότηση και οντότητα.
Η έκπτωση της λειτουργίας της Δημοκρατίας στο επίπεδο του Δημόσιου διαλόγου εντός λειτουργούντος Δημόσιου Χώρου αποθαρρύνει και εξοβελίζει τους ικανούς από το αναδειχτούν από τους πολίτες ως οι άριστοι και δίνει τα αξιώματα στους αρεστούς συστήματος, κομματικών επιλογών και μιντιακών υποδείξεων.
Έτσι η ιστορία μονοπρόσωπη και παραθεσμική «Επιτροπή Μπένος»
είναι ένας επικίνδυνος πολιτικός σχεδιασμός που δεν πρέπει να τύχει κοινωνικής αποδοχής και να επιστραφεί στους αποστολείς της.
*του Σάκη Παπαδόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου