Μεγάλη συζήτηση έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό για το αν οι περικοπές των συντάξεων για το έτος 2019, που έχουν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθετηθεί με τον ν. 4387/2016 (άρθρο 14), έχουν επανανομοθετηθεί με τον ν. 4472/2017 (άρθρο 1) κι έχουν εξειδικευθεί, μάλιστα ποσοτικοποιημένες, με τον νόμο για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα των ετών 2019-2022 (ν. 4549/2018 σελ. 8672), αποτελούν «διαρθρωτικό» για την οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα μέτρο ή όχι.
Τη συζήτηση για την αμφισβήτηση της διαρθρωτικότητας του μέτρου άνοιξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ με την ομιλία του στις 9-9-2018 και τη συνέχισε με μεγαλύτερη ένταση ο υπουργός οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας πρόσφατα σε επενδυτές στο Λονδίνο. Εσχάτως, μάλιστα, και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών εμπλουτίζουν την επιχειρηματολογία τους με τη «ρήτρα ευθανασίας» για τους άνω των 70 ετών συνταξιούχους!
Αμφότεροι έχουν κάνει ήδη το πρώτο βήμα στην προώθηση της μακάβριας αυτής ρήτρας, αφού η κυβέρνηση έχει ψηφίσει τη «ρήτρα θνησιμότητας» (άρθρο 96 παρ. 1 ν. 4387/2016).
ΙΙ.Για την έγκυρη ενημέρωση των συνταξιούχων, αλλά και όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων, προστρέξαμε σε δύο κείμενα που τους διαψεύδουν, αφού ΚΑΙ κατά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου αλλά ΚΑΙ κατά την ψήφιση του 4472/2017, τα κυβερνητικά στελέχη που εισηγήθηκαν και υπερψήφισαν τη σχετική διάταξη για τις περικοπές των συντάξεων, υπερθεμάτισαν για την αναγκαιότητα και τη διαρθρωτικότητα του μέτρου των περικοπών.
Σκόπιμο είναι να παραθέσουμε τη σχετική διάταξη του άρθρου 14 παρ. 14 του νόμου Κατρούγκαλου (ν. 4387/2016) καθώς και την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας τού ν. 4472/2017 που συγκεκριμενοποίησε τις περικοπές για όλες τις καταβαλλόμενες συντάξεις από 1-1-2019.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 14 ν. 4387/2016: «4.Από την 1.1.2017 και ανά τριετία, η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την ανταποδοτική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009.».
Από το γράμμα και το περιεχόμενο της ακραίας αυτής μνημονιακής ρύθμισης που θα ισχύει για δεκαετίες προκύπτει αβίαστα και νομοτελειακά η πορεία «επιδοματοποίησης» των συντάξεων.
Εξάλλου, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 1 του ν. 4472/2017: «Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η παρέμβαση στη συνταξιοδοτική δαπάνη ύψους 1% του ΑΕΠ, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή από 1-1-2019 εδράζεται σε υπέρτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος και συγκεκριμένα στην επιτυχή ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, που θα επιτρέψει την άμεση και σταθερή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας και τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους, στη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς και στην ενίσχυση άλλων κατηγοριών δαπανών του κοινωνικού φακέλου.».
Και από αυτό το κείμενο προκύπτει ότι η κυβέρνηση χωρίς επιφυλάξεις έχει συναινέσει στην αναγκαιότητα και διαρθρωτικότητα του μέτρου των περικοπών των συντάξεων από 1-1-2019.
ΙΙΙ.Από τα παραπάνω παρατιθέμενα κείμενα προκύπτει ότι η κυβέρνηση και η ηγεσία της για άλλη μια φορά εμπαίζουν τον συνταξιουχικό κόσμο και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Η μόνη λύση που μπορεί να υπάρξει σήμερα και αποτελεί ταυτόχρονα πρόκληση για την κυβέρνηση είναι η άμεση και δια νόμου κατάργηση ολόκληρου του σχετικού άρθρου 14 του ν. 4387/2016 καθώς και όλων των μεταγενέστερων τροποποιήσεών του, συμπεριλαμβανομένης -εκτός από την κατάργηση του μηχανισμού επανυπολογισμού των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς- και της ακύρωσης της «ρήτρας 2060», που, αν ισχύσει, θα μειώνει τις συνταξιοδοτικές δαπάνες για τα επόμενα 40 χρόνια, θα συρρικνώνει διαρκώς τις συντάξεις και θα στέλνει τα περήφανα γηρατειά στον κοινωνικό Καιάδα.
Γιατί η απλή αναβολή της περικοπής των συντάξεων για ένα εξάμηνο ή έτος, ακόμη και η ακύρωση της σχετικής ρύθμισης για την περικοπή τους, χωρίς την κατάργηση του θεσμού του επανυπολογισμού των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς, θα είναι ένας νέος εμπαιγμός και εξαπάτηση των συνταξιούχων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου